เรื่องหนทางแห่งความเลวตอนสันดานดิบโผล่

ประสบการณ์เสียวเรื่อง เรื่องหนทางแห่งความเลวตอนสันดานดิบโผล่ เล่าเรื่องเสียว

ผมชื่อตี๋ ผมเป็นคนที่หน้าตาพอจะดูดีคนหนึ่งอายุ21 ผิวขาวเพราะออกจะเป็นคนสำอางไม่จำเป็นจะไม่ออกไปเดินตากแดดมากนัก ทรวดทรงหุ่นดีเพราะออกกำลังกายบ่อยๆ อ่ะอ่ะถึงแม้จะไม่หล่อล่ำแบบสุดๆแต่ผมก้อ เอาใจสาวๆเก่ง คนไหนที่ผมหมายหัวไว้โดนผมตื้อเข้าหน่อย ก็ไม่แน่ว่าจะรอด อิอิ ครอบครัวผมถานะกลางๆ แต่ด้วยผมเป็นคนชอบความตื่นเต้นแปลกใหม่ ชีวิตวัยรุ่นของผมจึงโชคโชนเกือบจะถึงคุก ด้วยมีเพื่อนหลากหลายรูปแบบ ทั้งเด็กแวนซ์ ทั้งค้ายา ทั้งมั่วเซ็ก โห้ยสารพัด ด้วยเหตุนี้การเรียนของผมเลยไม่ดีนัก แต่อาศัยว่าเป็นคนหัวจำเร็ว เลยพอเอาตัวรอดด้วยเกรด 2.53-2.70 ไม่เคยตกไปมากกว่านี้ (ตอนวัยรุ่นรอดมาได้งัยว่ะกู) มาเวลานี้ ชีวิตของผมมันน่าเบื่อสิ้นดีด้วยคิดว่าถ้ามาเรียนต่อที่ม.ราม และทำงานด้วย คงจะเข้าท่าดีกว่า เรียนราชพัดแถวบ้าน แต่ผมคิดผิด ด้วยวัยแค่18 จบม.6 จะทำงานได้เงินเท่าไหร่เชียว เช้าไปทำงานเย็นกลับบ้านโห้ย ไหนจะเอาเวลาไปไปอ่านหนังสืออีก แต่ผมก้อยังด้นดัน อยู๋มาได้ 3ปี ตอนนี้อายุ21 แล้ว และแล้วก้อมาวันหนึ่งเป็นเรื่องที่ไม่คาดฝันเลยว่าจะเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญของชีวิตโดยไม่คาดคิดมาก่อน คือว่าที่มีญาติคือน้าสาวแกได้สามีเป็นคนญี่ปุ่นเลยรับปากเรื่องวีซ่าว่าจะเดินเรื่องให้ถ้าคิดอยากจะมาเรียนที่ญี่ปุ่น ผมตัดสินใจแค่ 3 วันโทรไปตอบตกลงโดยทั้งๆที่ภาษาอังกฦษของผมมันห่วยแบบที่เจ้าของภาษามาได้ยินคงจะหัวเราะท้องแตกตาย ไม่ต้องพูดถึงภาษาญี่ปุ่นเพราะไม่ใช่ภาษาที่ในบ้านเราจะสอนทั่วๆไปในรร มัธยม แต่ด้วยความตื่นเต้นท้าทายผมยิ่งนักเลยคิดแค่ว่าอย่างน้อยน้าของผมคงไม่ปล่อยให้ผมอดตายเพราะแกรักผมมากเลี้ยงมาตั้งแต่เกิดเลยก็ว่าได้ และผมก้อรักน้าของผมมาก อีกแค่14วันซินะกว่าเรื่องวีซ่าจะเรียบร้อย ผมนั่งคิดวาดฝันหวานถึงอนาคตที่จะได้เป็นหนุ่มญี่ปุ่น  เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจนผมสะดุ้ง วะใครโทรมาวะกะลังคิดเพลินถึงดาราหนังxญี่ปุ่นอยู่เชียว  เฮ้ย ไอ้ตุ่นนี่หว่า ผมรับโทรศัพท์รุ่นน้องในแก็งแว๊นซ์เก่า “มีรัยวะไอ้ตุ่น” “ลูกพี่ เมื่อไหร่จะกลับ บ้านซักที ผมจัดของดีไว้ตามที่พี่สั่งไว้รับลองเด็จถึงใจแน่”ไอ้ตุ่นตอบมา “ของดีรัยวะกรูไปสั่งมึงไว้ตอนไหน” ผมถามอย่าง งง งง “อ้าวแล้วกัน เด็กงัยพี่ที่พี่เคยบอกให้ผมหาเด็กซิงๆ หมวยๆ บอกผมว่าอยากลองเปิดซิงเย็ดเด็ก15เอ๊าะๆดูงัย555”ไอ้ตุ่นตอบกลับอย่างยียวน”เฮ้ยจิงหรอวะ บ๊ะ หามาได้งัยวะกรูล่ะไม่อยากเชื่อขี้หน้าเมิงจิงๆ” ผมบอกกลับอย่างขำขำ เพราะไอ้นี่หน้าตามันสุดที่จะโหด ไปหม้อหญิงทีรัยโดนตบมาหน้าหันทุกที “อ้าวๆแหมดูถูกกันซะแล้ว! ลืมแล้วหรอเด๋วนี้ผมไม่เหมือนก่อน นะ ขอบอก ตอนนี้ผมทำงานกับเสี่ยอุ้ย ผมพูดเรื่องลูกพี่ให้เสี่ยฟังอยู่บ่อยๆ เสี่ยชอบใจพี่มาก บอกอยากเจอกับพี่ อยากให้พี่มาทำงานด้วย ผมเลยได้โอกาสบอกเสี่ยว่าผูกใจพี่น่ะไม่ยากหรอกหาเด็กๆซิงๆให้พี่ซักคนขี้ครานจะรีบมาเจอเสี่ยเอง โห้ยแกหลงคารมบอกว่าให้มาเหอะเด็กๆน่ะไม่มีปัญหากรูมีเป็นกรุ มาตอนไหนกูจะส่งให้ถึงบนเตียงเลย”ไอ้ตุ่น “บ่ะ แม่งเอากรูซะละ ไอ้นี่กรูบอกเมิงแล้วกูไม่อยากยุ่งกับเสี่ยแก ถ้ากูอยากทำงานกับแกกูไม่มากรุงเทพหรอก”ผมตอบกลับแบบคิดหนัก “โถ่พี่เอาน่า เรื่องนั้นค่อยๆคุยกัน ถ้าพี่ไม่คิดทำจริงๆผมจะช่วยคุยกับเสี่ยให้ เห็นหยั่งงี้ผมช่วยหาเงินให้แกเป็นล้านๆ แกก็ฟังผมบ้างอยู่ ว่าแต่จะมาเมื่อไหร่ล่ะหุหุๆ” “เออๆ เด๋วกูคิดดูอีกทีก่อนได้งัยกูจะโทรไปบอก” ผมพูดอย่างเซงๆ“คะรับพี่ แต่ให้ไวเลยนะ พวกไอ้เต้ ไอ้ดำ มันบอกจะจัดบูชายันไว้ต้อนรับลูกพี่ รับรองเด็จๆ” ไอ้ตุ่นตอบมาก่อนวางสายเฮ้อ!!เอางัยดีว่ากรู ชีวิตอยู่ไม่เป็นสุข อุส่าหนีมาอยู่ กทม 3ปี ชีวิตวัยรุ่นที่แทบจะหาคำว่าดี ไม่เคยมี แต่เอ๊ะเราจะไปญี่ปุ่นอยู่แล้วนี่แค่14 วัน มาทำอะไรให้มันสุดเหวี่ยงซักครั้งปิดท้ายดีกว่ามั้ยนะ นิสัยเปลี่ยนได้แต่สันดานเปลี่ยนไม่ได้ อารม ผมตอนนี้เลือดวิ่งพล่านหัวใจเต้นแรง นั่งยิ้มกรึ่มๆอยู่คนเดียว เริ่มจากเจ๊แหม่ม ลูกเจ้าของร้านซ่อมรถที่ทำงานที่ผมแอบมองอยู่บ่อยๆซะดีกว่า อิอิ ในที่สุดหาง ที่เคยซ่อนไว้ตลอด 3ปีก้อโผล่ออกมาหกโมงเช้า ผมลุกขึ้นคว้าเอาตะกร้าใส่สบู่ยาสีฟัน กับผ้าขนหนูเอามาพันท่อนล่างเดินลงไปชั้นล่างเพื่อจะอาบน้ำ เจอพี่แหม่มกำลังอาบน้ำอยู่เลยเกร่รอแถวห้องนั่งเล่น ซักพัก พี่แหม่มเดินออกมาจากห้องน้ำผ้าขนหนูสีขาวพันหน้าอก ปิดมาถึงขาอ่อนครึ่งนึง ขาขาว หุ่น 35 28 34 สูง175 โห้ยผมมองแล้วขนลุก ทวนแข็งแทบจะระเบิด อ่อลืมบอกไปผมอาศัยอยู่กับบ้านเฮียชัย ที่เป็นเจ้าของร้านซ่อมและร้านอะไหล่มอไซทุกชนิด ร้านแกใหญ่ที่สุดในย่านคลองต้นไทร มีคนงาน7คนโดยผมเป็นลูกน้องคนสนิดของแก แกไว้ใจผมมากเพราะผมทำตัวดีมาตลอด ลูกน้องทุกคนก้อรักผมเชื่อฟังผม ลูกค้าที่มาซ่อมรถจะชอบผมมากเพราะผมพูดเก่ง ลูกล่อลูกชนแพรวพราว เอาใจ และก้อมีฝีมือแต่งรถจากประสพการที่เคยเป็นแว๊นซ์เก่า เด็กๆแว๊นซ์แถวนั้นเรียกผมลูกพี่ทุกคน ทำให้ผมมีเครดิตทำรายได้ให้ร้านเดือนๆนึงเป็นแสนๆ เฮียเลยชอบใจมากให้ผมย้ายมาอยู่ที่ร้านของแกผมเลยไม่ต้องเสียค่าเช่าห้อง แถมแกยังให้กินอยู่ฟรีเสร็จสัพ “อ้าว ตี๋ ตื่นเช้านะวันนี้ ทุกทีเห็นตื่นสายๆนี่”เจ๊แหม่มทักอายๆแก้เขินที่ต้องนุ่งผ้าขนหนูออกมา เพราะทุกทีแกจะเป็นคนระมัดระวังตัวแกจะใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยก่อนถึงจะออกมาจากห้องน้ำถ้าลงมาอาบที่ชั้น2ซึ่งเป็นชั้นที่ผมอาศัย “วันนี้เฮียกับซ้อว่าจะออกไปดูแคตตาล็อกอะไหร่รถน่ะคับเลยให้ผมเปิดร้านให้”ผมตอบพร้อมๆกับเก็บอาการหื่นไว้ให้มิดชิด “อืมพี่ไปแต่งตัวก่อนนะเด๋วพี่ลงมาทำกับให้ข้าวกิน”เทอรีบเดินขึ้นไปห้องของเทอชั้น4 ผมเดินเข้าไปอาบน้ำกลิ่นหอมของสะบู่เหลวฟุ้งไปทั้วห้องน้ำ ทำเอาเลือดแล่นพล่าน ไอ้นู๋ขนาด7นิ้วฝังมุก10เม็ดแข็งดันกางเกงในจนอึดอัด อาบน้ำไปพลางคิดฟุ้งซ่านไปถึงเรือนร่างเจ๊แหม่มที่พึ่งเดินจากห้องน้ำไป ทำงัยดีน๊าถึงจะได้ฟันพี่สาวคนสวยที่แอบมองมานาน ผมวาดฝันไปต่างๆนานา แต่ก้อไม่มีโอกาสซักที พูดถึงพี่แหม่มแกอายุ23เรียนมหาลัยปีสุดท้ายที่ม.กรุงเทพ มหาลัยที่ลูกคุนหนูไฮโซมีอันจะกินเรียนกัน นิสัยแกออกจะห้าวๆเหมือนผู้ชายแต่งตัวมิดชิดเรียบร้อยเพราะครอบครัวอบรมมาดีอยู่บ้านแกจะช่วยงานที่บ้านทำบัญชีรายรับรายจ่ายสารพัด เฮียชัยแกออกจะหวงๆลูกสาวอยู่ไม่ใช่น้อยแต่แกไว้ใจผมคงเห็นว่าผมทำตัวดีกระมัง ผมเองก้อขำขำตัวเองอยู่ในใจ กูนี่นะดีถ้าได้รู้การกระทำตอนที่ผมอยู่บ้านที่อุดร คงจะหัวใจวายตายช็อคคาที่ หุหุ ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ลงไปข้างล่างเห็นเจ๊แหม่ม ทำกับข้าวอยู่ ผมเข้าไปแซว “โห พี่แหม่มทำรัยกินคับหอมจัง ท่าจะอะหร่อยชักดิ้นชักงอ” พี่แหม่มค้อน “หึ เด๋วได้รู้แน่อร่อยไม่อร่อยไปนั่งรอที่โต๊ะเลยไป”พี่แหม่มบอก ผมเดินมาตักข้าวสวยใส่จานนั่งรอกซักพักพี่แหม่มเอากับข้าวมาวาง เราทานกันไปคุยกันไปอย่างสนิด ผมเลยถาม “พี่ทำมัยลงมาอาบน้ำข้างล่างละคับทุกทีไม่เคยเห็นลงมา “ห้องน้ำพี่เครื่องทำน้ำร้อนมันเสียน่ะ อยากอาบน้ำร้อนเลยลงมาอาบห้อง ตี๋ ไม่ได้รึไงยะ”พี่แหม่ม “อื๋อ งั้นเด๋วให้ผมข้ำไปดูให้มั้ยคับเผื่อซ่อมได้จะได้ไม่ต้องซื้อใหม่”ผมว่า “อืมก้อดีนะตี๋ เอางี้พี่ไม่ล็อกห้องตี๋ขึ้นไปดูให้ทีนะพี่คงไม่ได้อยู่ดูจะรีบไปม.เสร็จแล้วล็อคห้องด้วยล่ะ”พี่แหม่มพูดเสร็จลุกออกไป ขว้ากระเป๋า เปิดประตูเหล็กเลื่อน เพื่อจะถอยรถซีวิคสีขาวของแก ผมลุกตามไปคอยโบกรถให้ที่หน้าร้าน พอพี่แหม่มออกไปผมเก็บจานล้างเรียบร้อย ออกไปเตรียมเปิดร้าน พวกลูกน้องคนงานก้อมากันตอนเก้าโมงพอดี“เฮ้ย กินข้าวมากันยังวะ ยังไม่กินมีข้าวอยู่ในครัวนะไปกินซะให้เรียบร้อยแล้วออกมา ดูรถที่ลูกค้าเอามาฝากซ้อมให้เสร็จก่อนเที่ยงละ เด๋วเขาจะมาเอาแล้ว”ผมทักพวกมัน “คะระร๊าบลูกพี่” ไอ้สงตอบมาทำหน้ากวนๆซักพักพวกมันกินข้าวเสร็จออกมาทำงานกัน “อ้าวไปทำห่ารัยกันมาวะหน้าตาแต่ละคนซีดๆยังกะผีดิบเดินเหมือนคนหมดแรง”ผมขมวดคิ้วถาม  ไอ้สงหัวโจก อายุ27แล้ว แต่มันนับถือผมเลยเรียกผมลูกพี่ตอบว่า”โห้ย เมื่อคืนพากันไป แข่งรถกลับมาก้อตี5ยังไม่ได้นอนเลยอ่ะเพ่ กลัวเพ่เตะ ผมเลยจิกหัวพวกนี้มา ทำงานกัน”ไอ้สงทำหน้าละห้อยกวนๆ “เออๆ รีบทำงานละกันงานเสร็จกูไม่ว่า พวกมึงจะไปงีบกันก้อได้ วันนี้วันอังคารลูกค้าไม่ค่อยเยอะ เฮียชัยกับซ้อก้อไม่อยู่ ถ้าแกมาเด๋วกูโทรปลุกไปแอบงีบในครัวก้อได้”ผมบอก พวกมันทำหน้าทะเล้นรับคำแล้วไปทำงานตามที่สั่ง ผมนั่งที่โต๊ะดูของที่ลูกค้าสั่งจอง และใบนัดเวลารับรถ พอเที่ยงครึ่งนิสิตสาวแต่งตัวใส่ชุดคับติ้ว เปรี้ยวเชี่ยวทั้งตัวเดินเข้ามาพร้อมยื่นใบรับรถ ผมเงยหน้ามองเทอ ยิ้มๆถามแบบสุภาพ “คับเสร็จแล้วคับ ช่วยเซ็นตรงนี้แล้วจ่ายตังตามราคาในใบเสร็จเลยคับ”ผมบอกเทอ “ค่ะ”เทอตอบสั้นๆพลางมองดูราคาอะไหร่รอบรอบๆร้าน “อืม ของดีราคาถูกจังนะคะ ของแท้ทั้งนั้นเลย”เทอพูดขึ้นมาลอยๆ “คับร้านเราสั่งของเข้ามาได้ในราคาพิเศษถูกกว่าท้องตลาดทั่วไปเลยเอามาขายในราคาที่ถูกๆกว่าร้านอื่นๆน่ะคับ”ผมใช้ลิ้นสาลิกาจีบลูกค้า รายใหม่คนนี้เพื่อให้เทอติดใจมาร้านผม “แหม๋ รู้งี้มาร้านนี้นานแล้วไปที่อื่นเจอถูกหลอกเอาของปลอมใส่ให้บ่อยๆ”นิสิตสาว “ร้านนี้ผมรับประกันได้เลยคับว่าไม่เคยทำแบบนั้นถ้าไม่ถูกใจผมไม่คิดค่าแรงเลยคับ”ผมพูดไปตามแกนเพราะร้านผมทำอะไรเนี้ยบหมดด้วยฝีมือชั้นเชิงของลูกน้องเด็กแว๊น และผมก้อตรวจดูงานจนพอใจก่อนจะปล่อยออกร้าน “คะ แล้วเด๋วมาลองดูกันว่าที่พูดไว้แน่จริงมั้ย”เทอพูดพร้อมเลิกคิ้วเป็นทีกิ่งถามๆกิ่งสงสัย ผมพาเทอไปดูรถ เทอก้มดูช่วงล่างรถ หู๋ย นมเทอขนาดไม่แพ้พี่แหม่มดันเสื้อออกมาผมแอบมองระหว่างเสื้อนักศึกษาตรงกระดุมที่สองกับสาม ขาวจั๊วใสจนเห็นเส้นเลือดฝายบางๆไอ้หนูผมแข็งตุงดันกางเกงยีนเป็นลำทันที เย็นไว้ๆลูกพ่อผมข่มอารมอย่างเด็มที่ “อืม เนี้ยบจริงด้วย สมราคาคุยเรยนะค่ะ”เทอตอบโดยตาไม่ละจากรถ ผมได้สติคิดได้ว่าจะต้องถามข้อมูลลูกค้าไว้เผื่อติดต่อ “ใช่มะล่ะคับ ถ้าชอบก้อเด๋วผมขอชื่อกับเบอร์ไว้นะคับ และนี่เบอร์ชัวกับเวบไซด์ของร้านเรานะคับอับเด็จราคาข้อมูลทุกๆอาทิตย์นะคับ”ผมบอกเทอ “ค่ะได้ แต่เอ๊ะขอข้อมูล รึว่าอยากได้เบอร์นุ่นกันแน่ค่ะ”เทอถามกลับมาพร้อมยิ้มๆด้วยตาเจ้าชู้ๆนิดๆ โอ้วเอาละซิงานนี้กูมีลุ้นหุหุ “อ่อ คับอยากได้เป็นข้อมูลติดต่อ แต่ถ้าเผื่ออยากได้เผื่อชวนไปขี่รถเล่นกันด้วยจะได้มะล่ะคับ”ผมหยอดๆ “คิคิ ได้สิถ้าว่างๆนะ แต่ไม่ให้เบอร์เอาเบอร์คุนมาก่อนสิถ้าว่างจะโทรบอก”อ่ะแง่ว ท่าทางจะฝันสลายเหะ ผมคิดในใจ แต่ก้อเอาเบอร์ส่วนตัวให้เทอเทอเมมไว้แล้วขึ้นคล่อมมอไซหู้ยกระโปงเทอร่นขึ้นเห็นแพนตี้สีดำแว่บๆขนผมงี้ลุกขาวเรียวยาวขาวๆ ทำเอาบรรดาลูกน้องอ้าปากค้างน้ำลายหกกันเป็นแถว เทอใส่หมวกกันน็อกสตาร์รถแล้วเบิ้ลเครื่อง ก่อนเลื่อนกระจกหมวกขึ้น บอกบ๋ายบายผม พร้อมบิดรถพุ่งออกร้านไป ทำเอาผมยืนอารมค้างมองตาลอย ไอ้สงเดินมาสะกิด “เหะ เหะ ลูกพี่ หู้ย อย่างนี้ อย่าให้เสียเชิง เป็นผม ดูดให้ดิ้น เอาให้ถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดทีเดียว” “เห้ย ลูกค้าโว้ยลูกค้า แม่งยุดีนัก เด๋วพัดเตะ”ผมพูดพร้อมยกเท้าหรา ไอ้สงกระโดดหลบแผล่ว ยักคิ้วหลิ่วตายั่ว นานๆทีจะมีแบบนี้ซักครั้งทำเอายิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันทั้งร้าน

 

ประสบการณ์เสียวเรื่องหนทางแห่งความเลวตอนสันดานดิบโผล่, เรื่องเสียวเรื่องหนทางแห่งความเลวตอนสันดานดิบโผล่ ,เล่าเรื่องเสียวเรื่องหนทางแห่งความเลวตอนสันดานดิบโผล่

 เรื่องเล่าจากทางบ้านเรื่องหนทางแห่งความเลวตอนสันดานดิบโผล่